Η ύπαρξη του Πρώτου ανθρώπου οφείλεται σε ένα θαύμα. Ένα θαύμα που γεννήθηκε από μια φοβερή τραγωδία. Στις 4 Ιανουαρίου του 1960, ύστερα από ένα ευχάριστο γεύμα στην εξοχή, ο Αλμπέρ Καμύ και οι φίλοι του ξεκινούν για το Παρίσι. Στο τιμόνι του Facel Vega, ο εκδότης του, Μισέλ Γκαλλιμάρ. Κοντά στην πόλη Σανς, στην Eθνική Oδό 5, το αυτοκίνητο καρφώνεται σ’ έναν πλάτανο. Ο Καμύ σκοτώνεται ακαριαία, ο Μισέλ θα πεθάνει μερικές μέρες αργότερα, η σύζυγός του, Ζανίν, και η κόρη της, Ανν, θα επιζήσουν. Ο σκύλος τους, ο Φλοκ, θα εξαφανιστεί. Δεν απομένει σχεδόν τίποτα από το αυτοκίνητο, που τα συντρίμμια του σκορπίστηκαν σε δεκάδες μέτρα ολόγυρα. Ανάμεσά τους, ωστόσο, βρέθηκε άθικτη μια δερμάτινη τσάντα. Στο εσωτερικό της, ένα αντίτυπο του βιβλίου Η χαρούμενη γνώση του Νίτσε, δυο σημειωματάρια και 144 χειρόγραφες σελίδες που φέρουν τον τίτλο: Ο πρώτος άνθρωπος. Τους τελευταίους μήνες της ζωής του, ο Καμύ δεν αποχωριζόταν πια το μυθιστόρημα που έγραφε. Το φανταζόταν σαν αφήγηση μιας μεγάλης εποποιίας των Γάλλων στην Αλγερία, κάτι σαν το Πόλεμος και ειρήνη. […]